L'estanquet

Esprovam una granda jòia e coneissèm un moment de bonur quand anam beure un còp a l’estanquet ambe lei colègas. Foguèt lo cas aqueste dijòus 10 de febrier au teatre La Vista, Teatre de la Mediterranèa a Montpelhier per leis espectators privilegiats de la darrièira pèça de la Rampe TIO. Aquestei privilegiats èran leis estudiants d’occitan de la Facultat Pau Valèri de Montpelhier e lei collegians de quatrena e tresena dau Collègi calandreta Leon Còrdas de Grabels.

L’Estanquet es cinc peçòtas a l’entorn d’una construccion de fusta, coma una palhòta que se pòt desplaçar per poder jogar la pèça d’empertot : dins lei carrièras, dins de festenaus, sus la plaja, ...

Es Claudi Alranq que metèt en scena aquelei peçòtas jogadas en occitan e sus-titoladas en francés. Nascut en 1947 a Pesenàs, Claudi Alranq es comedian, autor dramatic, meteire en scèna, contaire, cercaire dins lo domeni de l’etno-scenologia e enfin, fondator dau Teatre de la Carrièra qu’a prigondament marcat aquelei trentas darrièras annadas lo teatre en generau e particularament lo teatre en occitan. La primièra pèça, apelada « Sant Martin » es inspirada d’un fablèu de l’Atge Mejan. Puèi, « Las plamas de Banador » e « Lo somnambul » vènon afortir l'ambient comic de la tantossada. « Sopa de Morres », una comèdia de mors, jòga ambe la societat actuala, la societat de consum. Enfin, per acabar l'espectacle joiós, la darrièra pèça, nomada « L'anguiala », encanta l'auditòri ambe una cançon tradicionala. En resumit, “un moment de rire dins un ambient de brava convivialitat!” Podèm felicitar la còla dei comedians : Isabèl Francés, Veronica Valèri, Joan-Loís Blenet, Brunon Cecilhon e Renat Frenandez, sens doblidar Sergio Perera, lo tecnician que joguèt dins la darrièra pèça e que faguèt un trabalh de qualitat dins l'ombra dei projectors.

Es un espectacle de veire, per totei leis amators de rire, que comprengan l'occitan o pas!